Παράδειγμα προς μίμηση για το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας μας αποτελεί ένα μικρό νησί της Σκωτίας, υπό την ονομασία Islay και με μόλις 3000 κατοίκους με πολλά κοινά σημεία με πολλές περιοχές της χώρας μας. Η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων δεν διέθετε μέχρι πριν από λίγο καιρό ηλεκτρονικούς υπολογιστές, ενώ το μέγεθος του πληθυσμού είναι παρόμοιο με αυτό πολλών ελληνικών νησιών.
Η καθημερινότητα των μαθητών μεταμορφώθηκε ριζικά το 2005, όταν και αποφασίστηκε από αρμόδιους υπουργούς να ξεκινήσει πιλοτικά ένα πρόγραμμα τεχνολογικής εξέλιξης του τόπου. Και οι 245 μαθητές εφοδιάστηκαν με κορυφαίους φορητούς υπολογιστές - πιο ακριβούς από ό,τι κοστίζει ένα μέσο laptop του εμπορίου - , με οθόνες αφής, εφαρμογές πολυμέσων και προγράμματα αιχμής.
Τα μαθήματα όμως δεν περιορίστηκαν σε εικονικές τάξεις, αλλά συνεχίζουν να γίνονται σε κανονικά σχολεία με τη βοήθεια ανώτερου τεχνολογικού εξοπλισμού. Αλλά η πραγματική επανάσταση συμβαίνει μετά το τέλος των μαθημάτων, στα σπίτια των παιδιών. Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές ξεφεύγουν από την απλή λειτουργία των σημειωματαρίων και μετατρέπονται σε εξελιγμένα τετράδια με σημειώσεις και βίντεο από την παράδοση του μαθήματος από τον εκάστοτε καθηγητή. Οι εργασίες μπορούν να παραδοθούν στους διδάσκοντες και μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, ενώ ο ενθουσιασμός των παιδιών για την νέα τεχνολογία είναι έκδηλος.
Τα αποτελέσματα της πειραματικής διαδικασίας είναι εμφανή σε όλους τους τομείς: η παραγωγικότητα των μαθητών έχει εκτοξευθεί στα ύψη, το ποσοστό των εργασιών που παραδίδονται στην ώρα τους έχει αυξηθεί σημαντικά, ενώ το σχολείο εξοικονομεί χρήματα από τομείς όπως η μικρότερη κατανάλωση αναλώσιμων. "Σημαντικό μέρος των χρημάτων της εκπαίδευσης ξοδευόταν για χαρτί, το οποίο χρησιμοποιούσαμε για λίγο και μετά το πετούσαμε στο καλάθι των αχρήστων. Τώρα γλιτώνουμε χρήματα από αυτό, συμβάλλοντας την ίδια στιγμή και στην προστασία του περιβάλλοντος", δηλώνει ένας εκ των καθηγητών.
Οι ίδιοι οι μαθητές κάνουν λόγο για σημαντική αλλαγή στην καθημερινότητά τους. "Επειδή ζούμε σε νησί, νιώθαμε πως ήμασταν πίσω σε όλους τους τεχνολογικούς τομείς", υποστηρίζει 16χρονη μαθήτρια και συνεχίζει λέγοντας ότι "ποτέ δεν περιμέναμε να έχουμε τέτοιο φανταστικό εξοπλισμό. Δεν πιστεύαμε ότι θα καταφέρναμε να έχουμε χρηματοδότηση για κάτι τέτοιο".
Η τοπική κοινότητα από την πλευρά της παρέχει πλήρη στήριξη στο όλο εγχείρημα, με τους γονείς να είναι ευχαριστημένοι, αν και αρχικά ήταν λίγο ανήσυχοι. "Αρχικά είχαμε μια επιφύλαξη μήπως τα παιδιά συγχιστούν από την νέα τεχνολογία. Αντιθέτως, βλέπουμε πως την έχουν αγκαλιάσει", είναι η γνώμη μητέρας μιας 14χρονης μαθήτριας.
Τα αποτελέσματα έχουν προκαλέσει το ενδιαφέρον πολλών ευρωπαϊκών χωρών. Τελευταίο το Μονακό, το οποίο ήρθε σε επαφή με ντόπιους για να μάθει από πρώτο χέρι πώς τα πάνε με το πρόγραμμα. Αξίζει να σημειωθεί, τέλος, πως η δοκιμαστική περίοδος του προγράμματος ολοκληρώνεται σε ένα χρόνο. Αμφιβάλλει όμως κανείς ότι έχει ήδη στεφθεί με επιτυχία;
Από το σημερινό φύλλο της δωρεάν εφημερίδας "Metropolis", άρθρο του Ανδρέα Γιαννόπουλου (σελ.19)
Tuesday, September 18, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
Πολύ ενδιαφέρον, Μαίρη!!!! Είναι φανερό πως όταν υπάρχει θέληση και ενδιαφέρον, πάντοτε βρίσκονται λύσεις. άντε, και στα δικά μας!!!!
Καλή χρονιά!
Η λύση δεν είναι να εφοδιαστούμε όλοι με σούπερ υπολογιστές...
Θα πρέπει να έχουμε και διάθεση να μάθουμε να τους λειτουργούμε.
Σκέφτομαι τη ματιά του μέσου έλληνα εκπαιδευτικού, όταν θα του προτείνω να μάθει τί είναι το blog, πως λειτουργεί και πώς μπορεί να το χρησιμοποιήσει στη δουλειά του... Την ξέρω αυτή τη ματιά, είναι κάπου ανάμεσα στο "τί μου λες ρε τώρα" και στο "εγώ έχω 30 χρόνια εμπειρία και λέω ότι όλα αυτά είναι μπούρδες".
Δεν πιστέυω ότι είμαστε και πολύ διατεθειμένοι να μάθουμε καινούργια πράγματα, ενω παράλληλα πιέζουμε τους μαθητές μας να μαθαίνουν συνεχώς...
Post a Comment